كنت لسه ...
الشاعر السيد عباس
باستهجى ف الحروف
قلبى الاخضر
لسه فاضى ما اتملاش
كنت راضى
بكل حاجه واى حاجه
كنت اراقب باندهاش
البشر كانت غريبه
لما اشوفهم كنت ابكى
بس فى حاجه عجيبه
كان امانى حضن امى
وصوت ابويا وضحكة اختى
هما دول كانوا الحياه
كنت ادور ف الوشوش
عن بسمه خالصه
كنت اعرف
امتى تبقى الضحكه صفرا
كنت طفل زى غيرى
لما اعوز حاجه اعيط
تجرى امى وتراضينى
كنت باتدلع عليهم
يجى ابويا قوام يدادى
واحده واحده كبرت حبه
يعنى قول سنتين تلاته
كنت العب واستخبى
كنت حاله من الغتاته
بس هما فرحانين
لما اسخن ما يناموش
يبقوا هما العيانين
كنت انام ف النص بينهم
غصب عنهم وبمزاجهم
كنت روحهم ننى عينهم
كنت ف الدنيا املهم
واما جه وقت الدراسه
خدنى ابويا من ايديا
وراح معايا المدرسه
كل شىء غريب عليا
وكل حاجه موحشه
يمشى ابوياامسك ف ايده
وهو ده وقت الصراخ
يومها ابويا منى داخ
كنت حاسس
انه لو فاتنى هاضيع
كان فراقهم شىء فظيع
والنهارده بقيت بطولى
يعنى هما مش معايا
مين يشيل عنى همومى
مين يقولى يا ضنايا
والغريبه جم ولادى
عملوا زى ما كنت باعمل
ليل نهار عمال ادادى
بس نفسى الحلم يكمل
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق